تهراننوشتهها- سلام
پنجشنبه، بهمن ۱۷، ۱۳۸۷
به افسر کنترل گذرنامه سلام میکنم، با تردید جواب میدهد و گذرنامه را از دستم میگیرد. به بازرس گمرک سلام میکنم، نمیدانم سلامام عجیب است یا قیافهام یا لبخندم در آن تاریکی دم صبح که همه خوابشان میآید. آزمایش خوبی است، تصمیم میگیرم به همه سلام دهم و واکنشها را ببینم.
خیلی جالب است، رانندههای تاکسی بعضی با تعجب و بعضی با خوشرویی جواب سلام میدهند، گاهی هم اصلا جواب نمیدهند. هر چه سنشان بالاتر باشد، احتمال جواب دادنشان هم بیشتر است. من تنها کسی نیستم که سلام میکنم، مسافرهای دیگری هم هستند که موقع سوار شدن به تاکسی سلام میکنند. اما با تقریب خوبی، من تنها زنی هستم که سلام میکنم، آن مسافرهای دیگر اکثرا مرد هستند. برای همین گاهی پیش آمد که از سلام دادنم، برداشتهای عجیبی شد، به خصوص که همیشه جلو مینشستم و گاهی تنها مسافر تاکسی بودم. اما از سلام کردن پشیمان نشدم، عادت خوبی است که قبلا نداشتم.
3 نظرات:
مگر نمیدانید در ایران سلام زن به مرد مساویست با لاس زدن و شما بدکاره خواهید بود!!!!
شما چند هزار ساله که ایران نبودین؟بنده ی نوعی هم زنم و هم هر روز 2-3 بار سوار تاکسی میشم. هر بار یا سلام میکنم یا تشکر و با تقریب خوبی هر بار جوابی ولو در حد نشخوار آقای راننده میشنوم. مث
وی او ای حرف نزنین تو رو خدا.
Narges
valla man ghablanesh ham hamisheh be hameh salaam mikardam, ba in osaf hala agar bargardam Iran bayad tarkesh konam laabod!
Do you have any idea? Click here and post a Comment