همه شو خودش می‌خورد
دوشنبه، آبان ۲۴، ۱۳۸۹
آقا نجف جایی در "کتاب مستطاب آشپزی" اش دستوری برای سالاد پنیر نخل دارد. طبق معمول این کتاب توضیح‌هایی درباره مواد به کار رفته در غذای مورد نظر می‌دهد. مثلا پنیر نخل که در فرانسه و انگلیسی به آن دل نخل می‌گویند، همان چیزی است که در خوزستان به آن پنیر نخل می‌گویند. این ماده در سر نخل و بین شاخه‌ها قرار دارد و هر وقت به دلیلی نخلی را قطع کنند قابل دسترسی است، برای همین هم کمیاب و گران‌قیمت است.
نویسنده بعد از همه‌ی این توضیحات و همین‌طور دستور تهیه سالاد به خواننده توصیه می‌کند: "توصیه‌ی بنده‌ی نگارنده این است که پنیر نخل را، هرگاه به دست‌تان رسید، خالی بخورید."
2 نظرات:
موافقم. اگر گذرتان به نخلستان‌های دشتستان و اهرم افتاد، کنار جاده می‌فروشند. باید نرم و آبدار باشد نه از قسمت‌های سفت مغز تنه‌ی نخل. دقایقی فقط بویش را بسپارید به بینی و بعد با آرامی میل کنید
طعم خاصی ندارد اما اگر قبلش افسانه‌های جادویی صاحبان نخلستان را شنیده باشید، خاطره‌اش میماند
دلم میخواد تجربه اش کنم
Do you have any idea? Click here and post a Comment