آدم، آدم است
دوشنبه، بهمن ۲۹، ۱۳۸۶
آدم ها وقتی فقط کلکسیونی از افتخارات، شادی ها ، موفقیت ها، عناوین و شغل ها باشند خیلی دور و دست نیافتنی به نظر می رسند. اما وقتی بدانی آدم ها، آدم اند خیلی چیزها عوض می شود. وقتی بدانی آنها هم عصبانی می شوند، ناراحت می شوند، گریه می کنند، خجالت می کشند، نا امید می شوند، شکست می خورند و ... . شاید صمیمیت شریک شدن چنین احساساتی با دیگران باشد.
2 نظرات:
من به اون لیستت وقت تلف می‌کنن هم اضافه می‌کنم. تازگی گیر داده‌ام به اینکه دلم می‌خواد بدونم این استادهای ما که یکی از یکی کار درست‌تر اصلا هیچ وقت الکی تو اینترنت چرخ می‌زنن؟ یا مثلا برن تو فیس‌بوک فضولی کنن؟
آره. اما تجربه مي گه كه اين بخش از وجود هر آدم خيلي دست نيافتنيه! براي من هميشه كشف اين بخش از زندگي كساني كه دوستشون دارم جالبه. چون تازه اين جوري حس مي كنم مي شناسمشون.
اما يه چيزي هست، اون هم اينه كه به تجربه، ديگه فهميده ام كه همه و همه، اصلا و ابدا اوني كه من مي بينم نيستند و خيلي چيزها دارند كه ازشون بي خبرم. همون طور كه من خيلي چيزها دارم كه ديگران ازش بي خبرند و اين كشف، زندگي رو برام خيلي هيجان انگيز مي كنه.
Do you have any idea? Click here and post a Comment