مَجازی پنداشتن واقعیت

سرم پایین است و حواسم نیست که وسط کوچه ام و از روبرو دوچرخه می آید. سرم را که بالا می گیرم می بینم کار از کار گذشته و Game Over شده ام! بی خیال می شوم و تکان نمی خورم، می گذارم برای دور بعد. شانس آوردم که ماشین نبود و گرنه واقعا بازی تمام شده بود.