گردشگری به سبک چینی

با دوستی ساکن آلمان گپ اینترنتی می زدیم، گفت ماجراهایی که برایمان پیش آمد در آلمان عمومیت دارد. چند داستان هم تعریف کرد از فضولی های آن مردم. اما الان بیشتر جذب نکته ی دیگری شده ام. اینکه قبلا هرچه سفر می رفتم که خب تقریبا تمامشان داخل ایران بوده است، بیشتر وسواس دیدن دیدنی های آن منطقه را داشته ام . دیدنی های تاریخی و طبیعی. تقریبا هیچ وقت پیش نیامد که توجهم به رفتار و فرهنگ مردمان ساکن آن منطقه جلب شود. حالا که توجهم به این نکته جلب شده، ناراحتم که چه چیز مهمی را در سفرها از دست داده ام : زندگی.

در راه برگشت از سفر اخیر، نیما هم تقریبا چنین چیزی می گفت. اما اشاره اش بیشتر به این مرض عکس گرفتن از هرچیز و دیدن اطراف از پشت دوربین بود. با این رویه فرصت تجربه ی واقعی آن دیار را از دست خواهیم داد.